سالگرد کشتار ارامنه؛ پرچم آذربایجان و ترکیه به آتش کشیده شد

صدها شهروند ارمنستان در گرامیداشت یاد قربانیان «کشتار ارامنه» در قلمرو دولت عثمانی وقت در اوایل قرن بیستم، در ایراوان راهپیمایی کردند.

آنان با مشعل‌های کوچکی در دست در میدان مرکزی ایروان گرد هم آمدند و پرچم‌های ترکیه و آذربایجان را به آتش کشیدند. آن‌ها سپس در حالی که ارکستری همراهیشان می‌کرد به راهپیمایی در خیابان‌ها پرداختند.

چنین مراسمی هرساله برگزار می‌شود و طی آن شرکت‌کنندگان مشعل‌های کوچکی را همراه با خود به «زیزِرْناکابرْت»، بنای یادمان کشتار ارامنه می‌برند. در میانه این بنا شعله‌ای جاودان در بزرگداشت قربانیان این کشتار برپاست.

برخی تاریخدانان معتقدند که در طول جنگ جهانی اول، دولت عثمانی مرگ ۱.۵ میلیون ارمنی را به طور مستقیم و یا غیرمستقیم رقم زد.

ارامنه ۲۴ آوریل هر سال را بعنوان روز «نسل‌کشی» در دوران حکومت عثمانی وقت تعیین کرده‌اند و یاد قربانیان این واقعه را گرامی می‌دارند.

در بحبوحه جنگ جهانی اول در ۲۴ آوریل سال ۱۹۱۵میلادی، نزدیک به ۳۰۰ نفر از روشنفکران و رهبران جامعه ارمنی‌های عثمانی دستگیر و از قسطنطنیه (استانبول فعلی) به منطقه آنکارا تبعید شدند. بسیاری از این افراد به دست نیروهای عثمانی به قتل رسیدند.

۲۹ کشور از جمله فرانسه، آلمان، هلند، بلژیک، اتریش، سوئیس و ایتالیا واقعه کشتار ارامنه را به عنوان یک واقعه تاریخی که منجر به «نسل‌کشی» ارامنه شد، به رسمیت می‌شناسند.

ترکیه اگرچه می‌پذیرد که در آن زمان تعدادی در این واقعه کشته‌شده‌اند اما واژه «نسل‌کشی» را برای این کشتار نمی‌پذیرد و می‌گوید در آمار کشته‌شدگان بزرگ‌نمایی شده است. آنکارا تلفات آن دوره را ناشی از ناآرامی‌های داخلی در بحبوحه فروپاشی حکومت عثمانی می‌داند.

باکو بدنبال به آتش کشیدن پرچم‌های ترکیه و آذربایجان در ایروان، این حرکت را محکوم کرد. «آیخان حاجی‌زاده»، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری آذربایجان در توئیتی با محکوم کردن به آتش کشیده شدن پرچم‌های دو کشور آذربایجان و ترکیه در ایروان نوشت که دولت ارمنستان و نیکول پاشینیان، نخست وزیر این کشور باید در جلوگیری از وقوع چنین اقدامات مملو از نفرت تدابیر فوری اتخاذ کنند.